Szanowni Rodzice,
mamy świadomość, że zagrożenie zdrowia naszych dzieci i nas samych powoduje różnego rodzaju emocje i postawy. Dodatkowo, zostaliście Państwo postawieni wobec nowego zadania wsparcia swoich pociech w nabywaniu wiedzy w systemie zdalnym w domu. Proponujmy kilka sugestii jak pomóc dzieciom w zrozumieniu tego, co dzieje się obecnie wokół nas oraz jak wdrożyć ich do nowego systemu nabywania wiedzy.
Oswajanie lęku przed korona wirusem
Zacznijmy od oceny samopoczucia dziecka. Nasze dzieci mogą różnie reagować na sytuację związaną z zagrożeniem zakażenia koronawirusem. Jedne mogą być pobudzone i podekscytowane, a nawet zadowolone, że nie trzeba chodzić do szkoły. Inne mogą przeżywać silny lęk przed zachorowaniem własnym lub bliskich.
Drogi Rodzicu pamiętaj, że:
- dzieci często przejmują emocje, a następnie zachowania swoich rodziców – miej zatem świadomość jakie komunikaty, komentarze słyszy Twoje dziecko oraz jakie zachowania podejmujesz,
- obserwuj swoje dziecko i bądź gotów do rozmowy,
- w rozmowie z dzieckiem operuj faktami, a nie zasłyszanymi, niesprawdzonymi i do tego niepokojącymi pogłoskami,
- buduj w dziecku poczucie bezpieczeństwa, że stosując się do wskazówek lekarzy i służb sanitarnych minimalizujemy ryzyko zakażenia,
- niech twoja postawa świadczy o tym, że jesteś osobą odpowiedzialną za siebie i innych tzn. stosujesz się do zaleceń – dbasz o higienę rąk, bez ważnej przyczyny nie opuszczasz domu itp.
- ucz empatii – pomyśl – czy ktoś nie potrzebuje w tym czasie pomocy?
- wykorzystaj w rozmowie z dzieckiem materiały zamieszczone na stronie szkoły w zakładce DLA RODZICÓW
Nauka w domu
Uczenie się zdalne to nowa i nieoczekiwana rzeczywistość zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Sytuacja ta pokazuje rodzicom – na ile dziecko jest samodzielne i odpowiedzialne za swoją naukę, czy potrafi efektywnie gospodarować czasem, czy potrzeba je dysccyplinować i kontrolować.
Porozmawiaj z dzieckiem „poważnie” – mamy taką sytuację i nie zmienimy jej – ona jakiś czas będzie trwała niezależnie od tego, co o niej myślimy. Czyli na razie musimy uczyć się w domu.
Stwórz z dzieckiem strukturę pracy i życia w nowej rzeczywistości – miejsce nauki oraz rytm dnia i tygodnia. W planie dnia tworzonym z dzieckiem uwzględnijcie: regularność posiłków zjadanych wspólnie z obecnymi w domu członkami rodziny, czas na aktywność ruchową/sportową, rozwój pasji, zdalny kontakt z rówieśnikami, sen i oczywiście naukę.
Wprowadź rytuały – rano pobudka o stałej, wspólnie ustalonej godzinie, toaleta, ubranie się, śniadanie i podstawowa czynność – nauka. Wspólnie też ustalcie stałą godzinę zakończenia aktywności – czyli czas na sen.
Określ z dzieckiem - w jakim zakresie potrzebuje twojej pomocy. Można ustalić np. że dziecko zaczyna od treści, zadań, zagadnień dla niego najłatwiejszych i wtedy pracuje samodzielnie. Ustal z dzieckiem – kiedy mu pomożesz i dotrzymuj słowa.
Pamiętaj o higienie umysłu – wietrz pokój dziecka, dbaj o przerwy w nauce – mniej więcej co 30/45 minut 10/15 minut przerwy.
Znacznie ogranicz cukry proste bo bardzo pobudzają psychoruchowo i utrudniają koncentrację na zadaniu. Lepiej proponować banany, orzeszki, suszone owoce, kakao.
Rodzicu, miej odwagę mówić swojemu dziecku szczerze o swoich uczuciach – pytaj: Jak mogę ci pomóc? Co jeszcze mogę dla ciebie synu zrobić byś lepiej w tej sytuacji radził sobie? Zawsze zapewniaj: Jesteś mądry - dasz sobie radę. Wierzę w ciebie. Razem poradzimy sobie.
Pamiętaj, że zawsze naszym sprzymierzeńcem w dobrych relacjach z dzieckiem jest:
cierpliwość, dostrzeganie starań a nie tylko efektu końcowego pracy,
uważne słuchanie dziecka i uwzględnianie jego próśb, opinii,
podkreślanie mocnych stron – uzdolnień, sprawności, pożądanych cech charakteru,
szacunek – nie obrażanie dziecka złośliwościami, porównaniami, krzykiem itp.
Całe Grono Pedagogiczne jest gotowe do pomocy. Rodzicu pisz do nas, proś o pomoc, pytaj. Nie jesteś sam!